“YOLO! Laten we een risico nemen, de hut verkopen, al ons spaargeld in Bitcoin beleggen en de wereld verkennen!” <– vrijwel iedereen, maar niet ik. Ik ben liever zeker. Ik neem liever niet zoveel risico, want risico is ook potentieel verlies. En ik haat verliezen. Maar soms, heel soms, ben ik impulsief. En vaak, heel vaak, pakt dat niet helemaal lekker uit.
Vrijdag 19 augustus 2022 zit ik in de tuin met een maatje te auwehoeren als een armada van schepen onze steiger voorbij vaart en ineens het kwartje valt; “O ja, dit weekend is Live at the Lake“. Voor wie het niet kent en nog steeds denkt dat Zoetermeer een slaapstad is op 15 kilometer ten oosten van Den Haag; er is hier soms echt wel wat leuks te beleven, twee avonden per jaar sowieso dan.
Live at the Lake is een tweedaags evenement gehouden op het strand van natuurgebied het Noord AA. Het Noord AA, een plas ten noorden van de stad met debiel veel hectare groen, schapen & strand. Niet bepaald een plek waar je acts zou verwachten als Lucas & Steve, Di-rect of Snollebollekes, maar de business club alhier heeft nogal een netwerk, dus naast het 5 mei festival en Rastaplas kan je gerust even komen kijken bij evenementen zoals Live at the Lake.
Maar even impulsief als ik ben, geef ik ook graag geen geld uit. Dus €39.95 betalen voor een beetje muziek gaan we/ik niet doen. Enfin, een avondje bieren aan de steiger lijkt ons eindstation voor vanavond. Tot ik na de derde Hertog Jan ineens de boot van de buren zie liggen…
Dus toch maar een keer impulsief.
Dus… 15 minuten later zit ik niet geheel gewenst in de boot van de buurman op het open water, op naar het Noord-AA & Snollebollekes.
Wat je moet weten, wat ook misschien de nodige context verschaft rondom de reactie van mijn buren, is dat ik in mijn leven slechts 1 keer zelf heb gevaren. Dat was tijdens de Schippertjesdagen in Warmond, een jaar of 20 geleden. En dat liep nou niet bepaald vlekkeloos. Zo blijkt dat een buitenboordmotor op de propeller een borgpen heeft, zodat als je de bodem raakt deze breekt, en je na vervanging gewoon door kan varen. Moet je wel een borgpen bij je hebben. Anders moet je gaan roeien. Die hadden we niet (1), dat gebeurde (2) en Allejezus wat is het dan lang terug roeien op de Kaag (3)…
Enfin. Dat zou me dit keer niet gebeuren, toch..?
De heenreis verliep prima, de show was geweldig en met de oudste op het voordek hossend en dansende op links/rechts was de avond geslaagd. Fast forward; de terugreis Op de terugreis komt “de Kaag” me alsnog halen. Alles lijkt voorspoedig te gaan, maar kijkend naar de accustatus van de boot besluit ik, a la Jeremy Clarkson, dat het beter is om te vertrouwen op POWERRRRRRR en de motor vol open te draaien, hopende dat de sensoren niet kloppen. Klinkt als een robuust plan, zou je denken, maar op 250 meter van huis geeft de motor toch de geest. Ik zal nog eens impulsief zijn…
Nou wil het geval dat ik, mede door mijn ervaring eerder, met dit exacte issue rekening heb gehouden. Een peddel was mee, en pappie zou de boot wel naar huis peddelen. De passagiers had ik strategisch op een brug afgezet zodat ze alvast lopend naar huis konden voor toilet en versnapering, en ik zou wel naar huis peddelen. Het was immers maar een klein stukje, dat kwam wel goed.
Nu moet je weten; voordat je bij ons aan de steiger kan aanleggen met de boot moet je door een krap tunneltje. Om het krappe tunneltje door te kunnen moet je een vrij haaks genomen bocht nemen en vooral niet te veel afwijken van je koers, anders ram je de tunnelwand. Dat klinkt spannend, is spannend.
Ik positioneer de boot lijnrecht op de tunnel en begin te peddelen alsof mijn leven er vanaf hangt. Immers in de tunnel kan ik niet meer peddelen, daar is de ruimte niet voor. Het lijkt te lukken, alle seinen staan op groen en de boot glijdt zachtjes door het tunneltje over het water. Glorie & licht aan het einde aan de tunnel lijkt me op te wachten als ineens… De motor aan schiet. Blijkbaar had een pool op de accu geen goed contact gehad, zo vlak voor huis, en in plaats van (zo berekenend als ik normaliter ben) de motor uit te zetten, had ik besloten maar gewoon blindweg te gaan peddelen.
Gevolg?
- De boot schoot ineens met mach 4 door de tunnel
- Ik weet dat ik harder kan gillen dan mijn kinderen
- De buren weten meer Amsterdamse scheldwoorden kennen dan voor de 19e
- Ik met veel hang & vliegwerk de boot van de buren heel & uit de wand heb weten te houden
- Ik nooit meer de boot van de buren mag lenen
- Ik voorlopig maar even niet meer impulsief ga doen
Lessons learned.
Live at the Lake ’22. Je had er bij moeten zijn.